zjazd

aaa4

-A czas bylby wielki! - odezwala sie zjadliwie jedna z niewiast. - Zanadto sie ostatnimi czasy rozbisurmanila, bezwstydnica, zdaloby jej nieco swobody ukrocic a wedzidlo w pysk wlozyc. Bo do czego to podobne, zeby ona co nocke gola po polu latala, jeszcze sie chytrze w mlodke odmieniwszy. A ciegiem z innym chlopem!

-Ano gadaja ludzie, ze sie onegdaj z waszym Kowlikiem w stawach rybnych plawila i w tataraku pospolu okrutnie zbytkowali. - Ortyl usmiechnal sie wrednie. - Moze stad wlasnie wasza na Babunie zacieklosc, zescie swego chlopa upilnowac nie potrafili.

-A zeby cie, scierwo, nagla zaraza sparla! - rozdarla sie kobieta. - Zebys oparszywial, kozojebco! Zeby ci sie chwost w supel zawiazal!

-Dosyc! - Kordelia nie zyczyla sobie wrzaskow na swiatynnym dziedzincu i nie zamierzala dopuscic, aby przeszkadzano proboszczowi w naboznym skupieniu. - Trzeba sie bylo pierwej zastanowic, potem przyblede pod pierzyne brac. A jakescie chcieli zwyczajnego drapichrusta w dom wprowadzic i bez slubu, bez blogoslawienstwa kaplana z nim zyc, jakoby z prawowitym malzonkiem, to sie teraz nie dziwujcie, ze za innymi gania. Co latwo przychodzi, tego i postradac nie zal. Insza rzecz zgola, jak sie z rodzicow namowy i przyzwolenia w pokrewienstwo wejdzie z mezem uczciwym a poboznym. Bo ja wam powiadam, ze ze swietej pamieci malzonkiem mym przezylam w spokojnosci nieledwie trzy tuziny lat i ani razu nie zhanbil mnie chocby cien podejrzenia w jego malzenska uczciwosc i ku mnie przychylnosc. - Uniosla w gore palec i ciagnela z namaszczeniem: - Nie chadzal do wiedzmiej chaty i nie szukal niegodziwego towarzystwa ladacznic. Dnie wiodl na pracy, wieczory na modlitwie i rozmowach poboznych, uciech lekkich nie pozadajac. Nawet wiedzma znala stalosc jego umyslu i nie probowala go uwiesc czartowskimi sztuczkami.

aaa4

-Zaden mus! - rozdarla sie zza plecow babinca Kordelia, wdowa po mlynarzu, niewiasta potezna i w barach tak rozrosnieta, ze jeszcze za zycia starego Betki potrafila sama dwa wory z maka z wozu zdjac i do mlyna wtaszczyc. - Zaden mus, wasza wielebnosc! A niby jakim prawem?! - Przepchnela sie do przodu i pogrozila Ortylowi piescia, bo sie na nia zanadto smiele popatrzal. - Jakim prawem, ja sie pytam, maja nam oni [link widoczny dla zalogowanych]
przewodzic? Toz oni nawet nietutejsze, roku jeszcze nie bedzie, jak ich Babunia do Doliny ze swiata zegnala. I maja sie teraz te golodupce, zboje i koniokrady do rzadzenia brac? A niedoczekanie, wasza wielebnosc! A skadze mnie wiedziec, czy oni juz tutaj na dobre zostana, czy jeno z wiosna jako kukawki precz poleca, dobytku jeszcze nakradlszy?

-Swieta racja! - kilka niewiescich glosow potaknelo zapalczywie. - Swieta racja!

-I tyle ja wam, wasza wielebnosc, powiadam, ze mnie nikt przewodzil nie bedzie - ciagnela krewka wdowa. - Bo tutaj i grunta moje, i bydlo moje, i mlyn, i gotowizna. Mnie pod spodnica nie swierzbi, zebym miala sobie wlasnego parobczaka za gospodarza brac. - Spojrzala na baby, z ktorych kilka zmieszalo sie wyraznie. - I niech sie jednemu z drugim nie zdaje, ze jak w izbie mieszka, to rychlo do soltysowania przyjdzie, bo jeno z naszej laski tutaj zywia! - Stala naprzeciw Kaniuka, czerwona na gebie ze zlosci i potezna w swej czarnej sukni i wdowim welonie. - A wasza wielebnosc niech nie slucha, co tam po proznicy ozorem miela. Plebanije zesmy wyszykowaly, jak sie patrzy, zur nagotowany, a i pora na wieczerze sposobna. - Wyszarpnela mu z reki lejce, a kasztanek ruszyl za nia poslusznie.

Chcac nie chcac, Kaniuk uczynil to samo.